آقاجان سلام و یک دنیا دلتنگی و …
نزدیک اربعین که می شود دلم عجیب هوای حرم می کند.
کوله بارهای بسته رو میبینم و خیل عاشقانی که عازمند و چه شوقی دارند.ناخداگاه خیسی چشمم را حس میکنم و قطره اشکی که پهنای صورتم را پر میکند.
با خودم میگویم مگر نه این است که هر دعایی زیر قبه به اجابت می رسد و های های گریه میکنم…
آقا قرارمان این نبود…
مردم از دلتنگی؛ اما نه اگر این گونه بود تو رحیم تر از آنی که مرا نخوانی خطا از من است….
آقا دلم را دریاب من دگر طاقت ندارم کم آورده ام از این همه نقاق و…. خسته ام آقا…
شما را به حق مادر و عمه ما را دریاب.نکند دلمان خانه شیطان شود و چشمی که برای شما باریده هدف آماج او…
آقا کربلا را روزیمان کن تا جان بگیریم به تازه شدن دیدارها…
آقاجان! شما ما را دریاب.